Β' Αργεντινής: Μια κατηγορία που δεν ηρεμεί ποτέ - MatchMoney

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

Matchmoney on the go

Β’ Αργεντινής: Μια κατηγορία που δεν ηρεμεί ποτέ

Δημοσιεύτηκε: Γιώργος Φράγκος στις 11:35 24/08/2018

Με καθυστέρηση μιας εβδομάδας –κι αυτό είναι κατόρθωμα για τα δεδομένα της- ξεκινάει αυτό το Σαββατοκύριακο η Β’ Νασιονάλ της Αργεντινής. Μια πολύπαθη κατηγορία που από το 2015 πληρώνει την κωμικοτραγική ιδέα του εκλιπόντος ισοβίου προέδρου της ομοσπονδίας, Χούλιο Γκροντόνα, γι’ αυτό το τερατούργημα της Πριμέρα των 30 ομάδων, γεγονός που την απογύμνωσε σε μεγάλο βαθμό από συλλόγους με κόσμο και ιστορία.

Παρά το γεγονός αυτό, το κρατά το ενδιαφέρον της, ειδικά οι μάχες της παραμονής κάθε χρόνο κόβουν την ανάσα, τα πάντα παίζονται μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Πέρσι δε, εξ ίσου αν όχι περισσότερο συναρπαστική ήταν και η κούρσα για τον πρωταθλητή αλλά και τη συμμετοχή στα πλέι οφ, τα οποία με τη σειρά τους κρίνονται θετικά.

Δύο βαθμολογίες υποβιβασμού

Είναι πάντως σαν να την έχουν στοχοποιήσει τη συγκεκριμένη κατηγορία, δεν την αφήνουν να ηρεμήσει ποτέ. Φέτος πήγε να πέσει θύμα μιας νέας ιδέας που είχε να κάνει με την αναδιάρθρωση όλων των πρωταθλημάτων πλην της Σουπερλίγκα. Ετσι, η Β΄Νάσιοναλ όδευε προς ριζικές αλλαγές, ακόμα και κατάργηση της βαθμολογίας μέσων όρων. Από το 2019/20 βέβαια θα συνέβαιναν όλα αυτά, ωστόσο η προεργασία θα ξεκινούσε από φέτος και είχε προαναγγελθεί ότι δεν θα υπάρξει ούτε ένας υποβιβασμός.

Αλλά στην Αργεντινή είμαστε, όλα αυτά ίσχυαν μέχρι πριν δύο εβδομάδες. Τελικά, στην τελική ψηφοφορία στην ομοσπονδία, η αναδιάρθρωση προς έκπληξη όλων δεν πέρασε και οι ομάδες ξαφνικά έμαθαν πως δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα – ισχύουν όσα ξέραμε και πέρυσι, η πρώτη ομάδα ανεβαίνει στη Σουπερλίγκα, οι ομάδες από τη θέση 2 έως 9 συμμετέχουν στα πλέι οφ για τη δεύτερη θέση της ανόδου, ενώ θα υπάρξει κανονικά και υποβιβασμός.

Ενα κατάλοιπο πάντως της ιδέας της αναδιάρθρωσης απέμεινε και θα το δούμε φέτος στη Β’ Νασιονάλ. Ετσι, η βαθμολογία υποβιβασμού δεν θα είναι πια ενιαία, αλλά χωρίζεται σε δύο υποκατηγορίες. Αυτή των ομάδων του Μπουένος Αϊρες και των περιχώρων, από την οποία θα υποβιβαστεί μια ομάδα στο Μετροπολιτάν, κι αυτή που θα περιλαμβάνει τις ομάδες της υπόλοιπης χώρας, όπου και από εδώ θα υποβιβαστεί η τελευταία και θα πάει στο Φεδεράλ Α. Ετσι, μπορεί να δούμε το φαινόμενο μια ομάδα να υποβιβαστεί, παρ’ όλο που θα έχει καλύτερο μέσο όρο από κάποια άλλη, απλώς και μόνο επειδή εδρεύει εντός ή εκτός Μπουένος Αϊρες!

Προβληματικά φαβορί

Φέτος, όπως πάντα, υπάρχουν υποψήφιες να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα και το δεύτερο «εισιτήριο» μέσω των πλέι οφ, αλλά πραγματικό φαβορί δεν υπάρχει, αφού όλες έχουν μειονεκτήματα! Και πρώτα απ’ όλα εκείνες που υποβιβάστηκαν πέρσι. Ολίμπο, Αρσεναλ σε πρώτο πλάνο και Τέμπερλεϊ, Τσακαρίτα σε δεύτερο διαθέτουν όνομα που τις αναγκάζει να πρωταγωνιστήσουν στην κατηγορία. Μόνο που από αυτές μόνο η Τέμπερλεϊ έχει το πλήρες πακέτο για κάτι τέτοιο. Καλό προπονητή, τον Εσμεράδο που έφτασε την Γκιγιέρμο Μπράουν μια ανάσα από την άνοδο το 2017, δυνατό και έμπειρο στην κατηγορία ρόστερ και γενικά ηρεμία εκτός αγωνιστικών χώρων.

Στις υπόλοιπες τα πράγματα δεν είναι τόσο ευοίωνα. Μόνο η Ολίμπο δείχνει κάτι σοβαρό αγωνιστικά κι αυτό διότι ευτύχησε να πέσει σε μια φουρνιά νεαρών που διαθέτει ταλέντο. Από προπονητή η Αρσεναλ σαφώς υπερτερεί με τον Ροντίνα, μπορεί να βασιστεί στην εμπειρία του, η Τσακαρίτα είναι στη χειρότερη θέση με τον Βιβάλντο, που απέτυχε παταγωδώς πρόπερσι στη Βίγια Ντάλμινε, οψόμεθα για τον Μπονχόουρ της Ολίμπο, πέρσι πάντως ως υπηρεσιακός τη συμμάζεψε σε αξιοσημείωτο βαθμό.

Οικονομικά πάλι και οι τρεις είναι άσχημα, χειρότερη όλων η Ολίμπο, που μέχρι πριν λίγο καιρό δεν μπορούσε καν να χρησιμοποιήσει τις μεταγραφές της λόγω απαγόρευσης. Εστω κι έτσι πάντως έχουν δικαίωμα να ελπίζουν, άλλωστε στη συγκεκριμένη κατηγορία ούτε τρομερά ρόστερ υπάρχουν, ούτε κορυφαίοι προπονητές, ούτε πακτωλός χρημάτων ενώ η αλήθεια είναι ότι λίγες διαθέτουν βάρος φανέλας σαν το δικό τους.

Από ‘κει και πέρα, μέσα στις ομάδες που μπορούν να διεκδικήσουν κάτι περισσότερο από μια απλή συμμετοχή στα πλέι οφ αξίζουν να βρίσκονται η Κίλμες που επίσης αποτελεί σημαντικό όνομα για την κατηγορία και δείχνει να έμαθε από τα περσινά λάθη έχοντας στελεχώσει ένα ορθολογικό ρόστερ και η Φέρο η οποία έκανε σωστές κινήσεις, όπως κάθε χρόνο. Το κακό βέβαια με τη συγκεκριμένη είναι ότι εκεί κάθε φορά βλέπουν το ίδιο έργο, ξεκινούν με ισχυρό ρόστερ και όνειρα και καταλήγουν με μια μεγάλη απογοήτευση.

Στο ίδιο καζάνι

Τεράστια η υποκατηγορία των ομάδων που μπορούν και θέλουν να μπουν στα πλέι οφ, αλλά δεν πείθουν για το βήμα παραπάνω. Αγκροπεκουάριο (με τον Σεμπάστιαν Σάχα στον πάγκο), Αλμάγκρο, Μπράουν ντε Αντρογκέ, Ατλέτικο Ραφαέλα, Ινστιτούτο, Σαρμιέντο, όλες τους έχουν τις δυνατότητες να επαναλάβουν την περσινή πορεία και να μπουν στην εννιάδα.

Το άσχημο είναι ότι σχεδόν όλες, με μεγαλύτερο παράδειγμα την Ινστιτούτο, ξεκινούν υπό χειρότερες προϋποθέσεις σε σχέση με πέρσι. Αυτό πάντως μπορεί, σε μια… ανάποδη ανάγνωση, να αποδειχθεί στην πορεία και θετικό, καθότι δεν υπάρχει η πίεση της επιτυχίας, η οποία στην περίπτωση της Ατλέτικο Ραφαέλα πέρσι ήταν τόσο μεγάλη που αποτέλεσε ίσως τη μεγαλύτερη αιτία της κατάρρευσης της στο πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν.

Ελπίδες έχει και η Μορόν του σπουδαίου βετεράνου χαφ Ρομάν Μαρτίνες (Λανούς), που ούτως ή άλλως και πέρσι την εννιάδα την έχασε στο νήμα. Το ζήτημα βέβαια για εκείνη είναι να αλλάξει νοοτροπία διότι πέρσι κάθε φορά που άγγιζε τα πλέι οφ, ζαλιζόταν κι έπεφτε…

Ούτε πάνω ούτε κάτω

Ακόμα και σ’ αυτό το πρωτάθλημα που είναι δομημένο έτσι ώστε να μην υπάρχουν αδιάφορες, η Γκιγιέρμο Μπράουν τα κατάφερε! Πρώτη στην ειδική βαθμολογία του υπολοίπου της Αργεντινής, δύσκολα θα κινδυνεύσει, από την άλλη με ένα ρόστερ ασυμπλήρωτο όπου προέκυψε ένας Φράνκο Νιέλ (πρώην φορ της Χιμνάσια ΛΠ) να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα, σοβαρές αξιώσεις για πλέι οφ δεν μπορεί να έχει.

Στη συγκεκριμένη υποκατηγορία ίσως να εντάσσεται και η Ιντεπεντιέντε Ριβαδάβια. Μέτριο ρόστερ, αρκετά ψηλός μέσος όρος κόντρα σε αυτά που έχει συνηθίσει, όχι πως δεν μπορεί να κινδυνεύσει, αλλά αν επιδείξει στοιχειώδη σοβαρότητα δεν θα έχει πρόβλημα.

Και πάνω και κάτω

Σύνηθες φαινόμενο από τη στιγμή που υπάρχει η βαθμολογία των μέσων όρων, να υπάρχουν ομάδες που θα μάχονται παράλληλα για την παραμονή και την είσοδο στα πλέι οφ ή ίσως και κάτι περισσότερο. Βίγια Ντάλμινε, Νουέβα Σικάγο, Χιμνάσια Χουχούι συγκαταλέγονται σίγουρα σε αυτή την υποκατηγορία. Από τη μία, έχουν προϋποθέσεις να κάνουν καλή σεζόν, από την άλλη έχουν εφιαλτικούς μέσους όρους. Κομβικό το πού θα κοιτάξουν από την αρχή, αν μπουν δυναμικά στη σεζόν θα μπορούν να δουν με περισσότερη ψυχραιμία τη θέση τους στη βαθμολογία υποβιβασμού και να θέσουν υψηλότερους στόχους. Αν όχι, η χρονιά θα εξελιχθεί σε… τρενάκι του τρόμου.

Εδώ ίσως μπορούν να ενταχθούν και η Μίτρε με την Σεντράλ Κόρδοβα. Οι δύο ομάδες του Σαντιάγκο ντελ Εστέρο δείχνουν αρκετά ισχυρές με τους Γκρελάκ και Κολεόνι αντίστοιχα να κρατούν τα ηνία και ρόστερ που για την κατηγορία είναι τουλάχιστον αξιόλογα. Το θέμα είναι ότι χρειάζονται και τη νοοτροπία για να ζητήσουν κάτι περισσότερο, αυτή δεν είναι βέβαιο ότι τη διαθέτουν, αμφίβολο κι αν θα μπορέσουν να την υιοθετήσουν μέσα στη σεζόν.

Οι μονομάχοι της αρένας

Κλείσιμο με εκείνες που θα δώσουν τη με διαφορά πιο ψυχοφθόρα μάχη, αυτή της παραμονής. Μαζί με τις παραπάνω, εδώ εντάσσονται όλες οι υπόλοιπες νεοφώτιστες, Πλατένσε, Ντεφενσόρες ντε Μπελγράνο και Χιμνάσια Μεντόσα, η Σανταμαρίνα και η Λος Αντες, που μπορεί ο μέσος όρος της να μην είναι τόσο κακός, όμως δεν εμπνέει σε καμία περίπτωση για μια άνετη παραμονή με το ρόστερ που έχει και τον άπειρο Λόμπος στον πάγκο.

Ολες έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους, το αν θα τα καταφέρουν θα κριθεί στις λεπτομέρειες. Αν πάντως κάποια είναι στη χειρότερη μοίρα, αυτή είναι η Σανταμαρίνα. Και χαμηλός είναι ο μέσος όρος της, και δύσκολα μεταβλητός, και αρκετά φτωχό το ρόστερ της και χωρίς την παραμικρή εμπειρία σε πάγκο ο νέος τεχνικός της, ο 38χρονος Γκιγιέρμο Περέιρα. Αν τη βγάλει όλη τη σεζόν ο τελευταίος…

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ