ΑΟΥΓΚΣΜΠΟΥΡΓΚ - ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΟΝΑΧΟΥ

Ανάλυση: Υπάρχουν παιχνίδια που τα κερδίζεις χωρίς να έχεις το πάνω χέρι αγωνιστικά. Δίχως να έχεις περισσότερες ευκαιρίες και κατοχή μπάλας. Τέτοιο ήταν αυτό στο Φράιμπουργκ που τη βρήκε να χαμογελάει στο τέλος (3-1). Η αντίπαλος είχε την πρωτοβουλία, τις περισσότερες προσπάθειες και ευκαιρίες και η ίδια είχε κυνικότητα. Γκολ μετά από κόντρα της μπάλας, γκολ από στατική φάση, γκολ από λάθος αντιπάλου, τρία τέρματα έβαλε στο διάστημα 32’ – 45+2’ και έκρινε την πλάστιγγα υπέρ της. Η ομάδα του Ζάντρο Βάγκνερ είχε ένταση στο παιχνίδι της, μάρκαρε και έτρεξε πολύ, αλλά είχε και τύχη. Τακτικά δεν παρουσίασε κάτι νέο, το παραδέχτηκε και ο τεχνικός της. Άμυνα, πίσω, αναμονή. Όπως έπαιζε επί (του προκατόχου) Γενς Τόρουπ. Θεωρητικά θέλει να αλλάξει, να παίζει πιο επιθετικά, αλλά ο Βάγκνερ ζητάει χρόνο για αυτό. Λέει πως δεν είναι απλό να γίνει η αλλαγή τόσο σύντομα.

Ανάλυση: Τα χρειάστηκε στο Βίζμπαντεν. Με γκολ στο 90+4’ νίκησε με 3-2 τη Βέεν και πέρασε στον δεύτερο γύρο του Κυπέλλου. Παιχνίδι που μπορούσε να το έχει πάει στο 4-0, το είδε μέσα σε λίγα λεπτά (64’-70’) να γίνεται 2-2. Ο τεχνικός της επιστράτευσε όλους τους βασικούς στις αλλαγές του, και έστω και στο τέλος, έγινε η δουλειά. Κάποιοι θα πουν πως ήταν θέμα χαλάρωσης, άλλοι θα ισχυριστούν ότι οι Βαυαροί παραμένουν «soft» ανασταλτικά. Το άμεσο μέλλον θα μας «πει» τι ακριβώς ισχύει. Δεν έχω να σημειώσω κάτι το καινούργιο για την ομάδα του Βενσάν Κομπανί. Σούπερ η βασική ενδεκάδα της για τη Γερμανία, ξεκάθαρη η πτώση ποιότητας που παρατηρείται όταν επιχειρεί να ξεκουράσει κάποιον από τους αρχικούς έντεκα. Ειδικά στις θέσεις των μπακ και των μεσοεπιθετικών. Και φυσικά, κάνει το σταυρό της μην πάθει κάτι ο Κέιν. Εναλλακτική του δεν έχει.