ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ - ΚΡΟΑΤΙΑ

Ο κύριος στόχος επιτεύχθηκε, βρέθηκε ξανά στα ημιτελικά μετά το 2014. Αυτό που θέλουν βέβαια όλοι είναι το τρόπαιο, δεν θα αρκεστούν ούτε στη συμμετοχή στον τελικό, όπως το 2014, όμως αν δεν πήγαιναν στους «4», θα επρόκειτο για αποτυχία.

Για άλλη μια φορά δυσκόλεψε τον εαυτό της. Ενώ προηγήθηκε 2-0, στο τέλος κατέρρευσε με αποτέλεσμα να ισοφαριστεί και το παιχνίδι να φτάσει αρχικά στην παράταση και στη συνέχεια στα πέναλτι. Έχει μερίδιο ευθύνης ο Σκαλόνι, φάνηκε να πιστεύει πως το παιχνίδι τελείωσε στο 2-0, έβγαλε τους πιο επιδραστικούς του παίκτες στο ματς, με εξαίρεση τον Μέσι, έκλεισε τις αλλαγές του πριν κάνει τις τελευταίες κινήσεις τακτικής ο αντίπαλος.

Σαν να μην έγινε παιχνίδι ως το 35’, όταν ο Μέσι βρήκε με μαγική πάσα τον Μολίνα κι εκείνος έκανε το 1-0. Επανήλθε στο φλύαρο προφίλ του το παιχνίδι μέχρι να γίνει και το 2-0 με πέναλτι (71’), ξανά τα ίδια ως το 80’. Εκεί η ευφυής κίνηση του Φαν Χάαλ να ανεβάσει πέντε παίκτες στην επίθεση δημιούργησε συνθήκες ασφυξίας, ήρθε αρχικά η μείωση (83’) και στην τελευταία φάση μετά από τρομερά έξυπνη εκτέλεση στημένου, η ισοφάριση.

Στην παράταση αμφότερες ήταν φοβισμένες. Περίπου δέκα λεπτά πριν τη λήξη ο Σκαλόνι πήγε να αρπάξει το ματς, όμως οι κλασικές ευκαιρίες που δημιούργησαν οι παίκτες του, δεν είχαν αποτέλεσμα, η τελευταία είχε κατάληξη το κάθετο δοκάρι.

Στα πέναλτι έλαμψε το άστρο του γκολκίπερ Μαρτίνες, ο οποίος έπιασε τα δύο πρώτα και έκανε το έργο των συμπαικτών του ευκολότερο. Εκείνοι δεν έκαναν λάθος, με εξαίρεση τον Φερνάντες, έτσι με το τελικό 4-2 η «αλμπισελέστε» έφτασε στην πρώτη κορυφή που ήθελε να κατακτήσει.