ΜΠΟΧΟΥΜ - ΕΛΒΕΡΣΜΠΕΡΓΚ

Ανάλυση: Την τέχνη την έχει. Ο αριθμός ευκαιριών που δημιούργησε στο Ντάρμσταντ ήταν καλός. Τι δεν είχε; Δύναμη, θέληση, τη διάθεση για το κάτι παραπάνω στις διεκδικήσεις, στοιχεία απαραίτητα ώστε να πετύχεις στην κατηγορία. Η ήττα της με 1-4 ήρθε εξαιτίας αυτών των ελλείψεων. Οι ποδοσφαιριστές της επιχείρησαν να επικρατήσουν μέσω τέχνης και φινέτσας, δεν ήταν έτοιμοι για μάχες και το πλήρωσαν με φτηνά γκολ. Τα 2/4 τα δέχτηκαν από στατικές φάσεις, σε άλλη μία σώθηκαν από το δοκάρι. Καμπανάκι συναγερμού, συνεπώς, για την ομάδα του Ντίτερ Χέκινγκ. Υπενθύμιση πως η ομορφιά δεν αρκεί στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα. Αν δεν είσαι έτοιμος να ματώσεις, θα αποτύχεις. Η κατάσταση μοιάζει οριακή με το καλημέρα, προχθές ο Χέκινγκ είχε αρκετά έντονη (sic) κουβέντα με τους δημοσιογράφους στη συνέντευξη Τύπου.

Ανάλυση: Κρατάει δύο θετικά από το 1-0 της πρεμιέρας με τη Νυρεμβέργη. Πρώτον το μηδέν στην άμυνα και τη συνολικά θετική εικόνα που είχε αμυντικά. Δεύτερον, φυσικά, τη νίκη. Την πήρε στο 89’ μέσω στατικής φάσης. Δεν κρατάει την περιορισμένη παρουσία στην αντίπαλη μεγάλη περιοχή. Οι συνεργασίες έβγαιναν δύσκολα, η τελικά πάσα σπάνια ήταν πετυχημένη. Έστω και έτσι, όμως, η ομάδα του Βίνσεντ Βάγκνερ κέρδισε βαθμούς και χρόνο ώστε να γίνει πιο ομάδα συνόλου. Δεν έχει, πλέον, ποδοσφαιριστές όπως ο Νταμάρ και ο Ασλάνι, ικανούς στο να κρίνουν συνάντηση μέσω ατομικής ποιότητας. Χρειάζεται να ποντάρει στο «εμείς», όχι στο «εγώ», η ατομική ποιότητα είναι ένα (και δύο) κλικ πιο κάτω σε σχέση με την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο.